این پست رو با حس زیاد خوبی نمی نویسم. چیزی هم که می خوام بنویسم، حرفی نیست که شماها ازش بی خبر باشید و اتفاقا شاید خیلی بهتر از من هم بدونید و حسش بکنید و اون هم این رخوت و کسالتی هست که این روزها در حال و هوای گروه حس میشه. نمی دونم چرا اما واقعا متاسم که ورودی های جدید، هیچ تمایلی به فعالیت های مختلف علمی و حتی فرهنگی ندارن...

حتی مدیر محترم گروه هم از این وضعیت رضایتی ندارن و من هم به عنوان یک عضو کوچک از گروه واقعا نمی دونم چرا اینقدر دانش آموز تو گروه می بینیم تا دانش جو...؟!

هیچ می دونید که به خاطر همین بی توجهی ها و عدم پیگیری هلی شما، امسال همایش موزه داری رو تو ددانشکده نخواهیم داشت؟؟ می دونید برای برگزاری اون همایش موزه و میراث ملموس که سال 89 برپا شد، بچه ها چقدر زحمت کشیدند و انرژی گذاشتن و تلاش کردند..؟؟؟ الان که فکرشو می کنم، میبینم انگار وقتی که تعدامون کمتر بود واقها فعالیتمون بیشتر بود. همه ی ما می خواستیم که یک هسته ی موزه ای شکل بگیره و هرسال به مناسبت روز موزه با یک همایش علمی، ضمن معرفی خودمون به جامعه ی موزه ای و میراثی کشور، از مقالات و سخنرانی های علمی اساتید بهره ببریم. اما حالا به خاطر اینکه این موضوع از طرف هیچ کسی پیگیری نشده و حتی هیچ کس اعلام آمادگی برای همکاری هم نکرده، متاسفانه داریم یک امتیاز بسیار بزرگ رو از دست می دیم.

اتفاقا شاید این اتفاق مورد پسند برخی مسئولین هم باشه که هرچند تعدادشون خیلی کمه اما بد نیست بدونید، هستند کسانیکه دلشون نمی خواد شماها فعالیت کنید و پر جنب و جوش باشید و خودی نشون بدید، اما واقعا باید متاسف بود برای کسانیکه در این مسیر حرکت می کنند و شماها هم نباید اجازه بدید همچین اتفاقی بیافته. این که شما هر روز بیاید سر کلاس و برید خونه و دوباره فردا به همین شکل، باور کنید هیچ فایده ای نداره و مطمئن باشید چیزهایی که توی کلاس توسط اساتید ارائه میشه حتی 10? نیازهای شما در محیط کاری رو فراهم نمیکنه و واقعا موفقیت هر کسی بر می گرده به میزان تلاش و فعالیت علمی و پشتکار خودش.

شما چه بخواهید چه نخواهید، چه علاقه مندبشید و چه نباشید، الان دارید موزه داری میخونید... پس بهترین کاری که می تونید بکنید اینه که به نحو احسنت و با تمام قدرت این رشته رو بخونید تا وقتی فارغ التحصیل می شید، حتی اگه رشتتون خیلی جای استخدام و کار نداره، بتونید براساس توانمندی ها و داشته های شخصیتون، تولید ایده و اشتغال کنید و این توانایی ها رو الان وقت داریدکه به دست بیارید. باید سعی کنید که بتونید خوب مقاله بنویسید، اصول پژوهش رو کاملا یادبگیرید و در کارهاتون استفاده کنید، زبان یاد بگیرید و مخصوصا واژه های تخصصی رشته رو کاملا بشناسید، کار با کامپیوتر و نرم افزارهای مرتبط با رشته مون مثل انواع بانک های اطلاعای رو یاد بگیرید و کلی کارهای دیگه که همین همایش ها و ورک شاپ های تخصصی موزه داری و کارگاه های مقاله نویسی بدون شک بهترین محل بدست آوردن این توانایی هاست.

این رشته به واقع یکی از بهترین رشته های دانشگاه و گروه هنر هست و پتانسیل های بی شماری برای کسب درآمد های بالا و حتی موقعیت های فراوانی برای بازدید و کار در کشورهای خارجی  و مخصوصا منطقه ی خاورمیانه داره، و تنها چیزی که میتونه ضامن موفقیت هر فرد در این رشته بشه، جدیت خود فرد و البته تلاش و پشتکاری هست که برای به دست آوردن انواع توانایی ها انجام میده.

نهایتا می خوام بگم که الان وضعیت و مطلوبیت گروه با سالهای تحصیل ما قابل مقایسه نیست، مدیر گروهمون واقعا انسان با جدین و پر تلاشی هست که قبلا هم نشون داده اگه بچه ها کاری رو با جدیت پیگیری کنن، ایشون هم همکاری کامل می کنن و این یکی از بزرگترین امتیازات گروه ماست که خیلی گروه ها ازش برخوردار نیستند و حتی میدونید که بعضی گروه های همین دانشگاه حتی به ندرت می تونن مدیر گروهشون رو ببینن. از طرف دیگه رئیس دانشکده واقعا انسان مثبتی هستند و بارها حسن نیتشون نسبت به رشته موزه داری و بچه های گروه رو نشون دادن و بد نیست بدونید ایشون سال گذشته بیشترین تمرکز و بودجه ی خرید کتاب از نمایشگاه کتاب تهران رو به گروه موزه داری اختصاص دادند که صمیمانه جای تشکر داره.

اما اگه فعالیتی صورت نمیگیره... اگه کسی نمیره پیش مدیر گروه و پیشنهاد جدی برای برنامه ای رو نمی ده، اگه اون کتابهایی که تهیه شده داره تو کتابخونه خاک می خوره، اگه انجمن علمی گروه وضعیت مشخصی نداره، اگه نشریه تخصصی موزه نداریم، اگه هیچ استاد خارجی موزه داری برای سخنرانی دعوت نمیشه، اگه وبسایت گروه به روز نمیشه و ده ها فعالیت دیگه که میتونه صورت بگیره ولی صورت نمیگیره، فقط و فقط و باز هم فقط مقصر خود دانش جوها هستند و نه هیچ کس دیگه...

این دوران زودتر از چیزی که فکرشو بکنید میگذره و چیزی که براتون باقی میمونه همین فعالیت هاست.

پس سعی کنید که دانش جو باشید....

این دوران به هرترتیب میگذره اما چیزی که مهمه یاد گرفتنه روحیه ی کار های تیمی علمی و فرهنگیه،

پس سعی کنید به جز نمره و کلاس به چیزای دیگه هم فکر کنید...

ما هم هر کمکی از دستمون بر بیاد در خدمت شما و گروه موزه داری هستیم.